Itsasoak behin baino gehiagotan eraman izan ditu bere altzora itsasotik bizi diren familietako kideak. Ez du inolako gupidarik agertzen haserretzen denean. Onenean pertsona bakarra eramaten du eta okerrenean tripulazio osoak. Azken hau izan zen 1866ko urtarrilaren 9an Getariako herriak jasan zuen ezbeharra.

Doktore Cum Laude berria dugu Ereitenen: Iago Irixoa Cortés.

Gertutik ezagutzen dugunok bere bikaintasunaren berri badugu, ikerlari fin bezain zorrotza da, baina are pertsona hobeagoa.

Biziki pozten gara!

Hilabete honen 9. egunean ospatu zen Jose Maria Zubia “Aita Mari” zumaiarraren heriotzaren 150. urteurrena. Arazoetan aurkitzen ziren itsasontzi eta arrantzaleak salbatzeko egindako saiakerengatik egin zen Zumaian jaiotako arratzale eta patroia ezagun.

“1511 urtekoa da artxiboko dokumenturik zaharrena”

Suteen eraginez bereziki, historian zehar hainbat datu galdu arren, dokumentu ugari biltzen du Villabonako artxiboak. Amagoia Piá artxibozainak azaldu du haren berri.

Gaurkoan Villabonako Udal Liburutegiari buruz arituko gara. Bai, Artxiboan baditugu liburutegiari buruzko kontuak ere. Askok jakingo dute gaur egun ezagutzen dugun liburutegia 1980 inguruan planteatu eta 1981 urtean sortutakoa dela. Baina, lehenago ere izan zen herrian beste liburutegi bat.

Datorren urtarrilaren 15ean KUBO aretoko erakusketa berria zabalduko da. Horrela, Gao Xingjian eta bere tintei agur esango diegu, Marta Cárdenasen (Donostia, 1944) obrara hurbiltzeko.

Gabon garaian murgilduta gauden honetan, ohikoa egiten da komunikabideetan eta kalean ongintzarekin loturiko iragarkiak ikustea. Urteko egun hauekin lotzen dugun kristau espiritua baliatu izaten dute zenbait erakundek behartsu eta gaixoen aldeko dirua eta laguntza biltzeko. Kristau espirituari baino, pertsonen humanitateari oihu egiten diete.

Urtea bukatzen ari da... 2015a agurtu eta 2016ari ongietorria emateko momentua hurbiltzen doa... Getariarrek Salbatore Deuna elizako erlojuari so egongo dira hilabeteko azken eguneko gaueko hamabiak noiz iritsiko zain, urteko azken hamabi kanpai-hotsak aditzeko irrikitan.

Tras esa apariencia frágil, extremadamente frágil, había una mujer fuerte, de carácter, y extremadamente sensible. Se alimentaba de filosofía, de música, de mirar ese paisaje rocoso frente a su casa, que le inspiraba. Pensaba en grande. Nunca dejó de crear, de explorar nuevos caminos en el arte conceptual. En los últimos años, sólo vídeos.